ا
ب
پ
ت
ث
ج
چ
ح
خ
د
ذ
ر
ز
ژ
س
ش
ص
ض
ط
ظ
ع
غ
ف
ق
ک
گ
ل
م
ن
و
ه
ي
فروش ملک به بیع شرط نا معلوم
[معاملات غبنی (ضرر دار)]
شخصى مقدارى از زمین زراعتى خود رابه عنوان بیع شرط می فروشد و شرط می کند که هر موقع قدرت مالى پیدا کردم زمین مذکور مال خودم باشد، مشترى نیز می پذیرد.اما بعد از30سال مشترى مذکور زمین را به شخص دیگرى می فروشد و در ضن عقد او نیز شرط می کند که هر وقت مالک اول زمین، تمکن مالى پیدا نماید زمین خود را پس می گیرد، مشترى دوم نیز این شرط را می پذیرد و اهالى محل شاهد این قضیه می باشند، اما فعلاکه وارثین مالى اصلى قدرت مالى پیدا کرده اند، مشترى دوم ادعا دارد که زمین را به عنوان بیع قطعى خریده است.این شرط در ضمن عقد با این کیفیت موجب ابطال بیع دوم نمی شود؟
پاسخ دهنده:
معظم له
اگر شرط مذکور در ضن عقد ذکر شده باشد مثلا بایع گفته باشدکه زمین را به فلان مبلغ به شما فروختم مشروط به اینکه هر وقت پول پیداکردم حق فسخ داشته باشم و مشترى قبول کرده باشد، این بیع غررى و باطل است، ولى اگر در ضمن عقد شرط نشده باشد و بعد از عقد بایع گفته باشد، هر وقت پول پیدا کردم زمین را فسخ می کنم و مشترى قبول کرده باشد، این شرط باطل است ولى بطلانش به بیع سرایت نمی کند وبیع محکوم به صحت می باشد.
فسخ معامله بیع شرطی بعد از زمان خیار
[معاملات غبنی (ضرر دار)]
شخصى زمین یا خانة خود را على الظاهر به بیع قطعى می فروشد و تا 5 سال براى خود حق خیار فسخ قرارمی دهد، مهلت اعمال حق فسخ تمام می شود و فروشنده فسخ نمی کند با توجه به اینکه زمین به اندازه نصف یا ثلث زیرقیمت واقعى خود فروخته شده است اکنون بایع بعد از پایان مدت خیار می خواهد فسخ کند اما مشترى قبول نمی کند آیا بیع لازم شده است؟
پاسخ دهنده:
معظم له
در صورتیکه در زمان مهلت خیار فسخ نکرده باشد، بیع لازم شده است.اگر مشترى خود راضى به فسخ نشود و اقاله نکند، بایع حق فسخ را ندارد.
فروش ملک به مبلغ کمتر از قیمت واقعی
[معاملات غبنی (ضرر دار)]
شخصى خودش در ایران زندگى می کند، و منزلى درکابل دارد، و در ایران آن را به شخص دیگرى به مبلغ 3 میلیون پول افغانى می فروشد،بعد از 2 ماه از قیمت واقعى منزل آگاه می شود که 8 میلیون افغانى ارزش دارد، آیا بایع در معاملة مذکور مغبون شده است و در صورت مغبون شدن و جواز فسخ، آیا مشترى حق مطالبة سود را در طى این چند ماه از بابت 3 میلیون پولش که نزد بایع بوده است دارد؟
پاسخ دهنده:
معظم له
بایع مغبون است و حق نسخ دارد، اما مشترى حق مطالبة سود را ندارد.
