خطبه اول
در این خطبه ایشان پس از دعوت نمازگذاران و خودشان به تقوی الهی در موزد ارزشمند ترین ابزار هدایت بشر در زمان انبیاء الهی و عصر فعلی صحبت نمودند و آن راتربیت بشریت و تزکیه و تهذیب نفس و بالاترین و با ارزشترین مسئله در این امر را ذکر خدا  و ذکر قیامت و یاد معاد دانستند. سپس اضافه کردند امکانات و قدرت و ... می تواند مؤثر باشد و نقش خیلی کمرنگی در این زمینه دارد به عنوان مثال اگر کسی را که نماز نمی خواند ما به زور وادار به نماز کنیم ممکن در جلوی روی ما و هر وقت ما را ببیند نماز بخواند اما به محض دوری دیگر از ما دیگر نماز نمی خواند این در حالی است که اگر مسدله یاد خدا و معاد و اجر و پاداش و عقاب و عذاب قیامت در ذهنش نقش بسته باشد و نسبت به این موضوع آگاه باشد آن زمان از روی علاقه و میل باطنی به نماز می ایستد. در ادامه ایشان فرمودند: قرآن عظیم الشأن که یکی از مهمترین ابزار هدایت بشریت است و به عنوان قانون اساسی ازجانب خداوند مهربان برای هدایت بشریت توسط پیامبر(ص) در بین بشریت آمده است اکثر آیاتش در مورد معاد وقیامت است این برای آن است که انسان معاد و قیامت را فراموش نکند و همیشه به یاد قیامت باشد. اگر انسان معاد و قیامت را فراموش کند طغیان و سرکشی می کند اما اگر به یاد قیامت باشد ودر مورد مسائل بعد از مرگ فکر کند دیگر طغیان نمی کند. می گویند شخصی به نزد امیر المؤمنین علی بی ابی طالب(ع) آمد و از ایشان تقاضای نصسحت و موعظه کرد حضرت مسائل زیادی را عنوان کردند اما دو مسئله را تأکید نمودند یکی خدا را فراموش نکن و دیگر مرگ را فراموش نکن برای اینکه خدای تبارک وتعالی در هر جایی که انسان باشد خدا انسان را می بیند و شاهد اعمال و رفتار انسان است حتی زمانی که مطلبی در قلب انسان خطور کند خدا قبل از هر کسی متوجه آن می شود خداوند در این مورد می فرماید: ما از رگ گردن به شما نزدیکتریم. این در حالی است که اگر ما مرتکب خطایی شویم و یکی از بندگان خدا ما را ببیند ما شرمگین شده و خجالت می کشیم اما ما هر روز در محضر خداوند مهربان ده ها گناه را انجام می دهیم غافل از اینکه او شاهد و ناظر بر کار های ما است. و اما مرگ اگر بیاید برای او فرقی نمی کند که انسان در چه مقام و منصبی باشد، پیر باشد یا جوان، مرد باشد یا زن شب باشد یا روز. از دست مر گ نمی توان فرار کرد. اگر امروز می بینیم در جامعه ما به مسئولیت ها درست عمل نمی شود و بدبختی از در و دیوار کشور می بارد برای این است که ما خدا و مرگ را فراموش کرده ایم. اگر یاد خدا و مرگ را مسئولین ما فراموش نکنند مطمئنن همه مشکلات کشور حل می شود.
خداوند مهربان در قرآن می فرماید: وَاذْکُرْ‌ عِبَادَنَا إِبْرَ‌اهِیمَ وَإِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ أُولِی الْأَیْدِی وَالْأَبْصَارِ‌ ﴿ص 45﴾ إِنَّا أَخْلَصْنَاهُم بِخَالِصَةٍ ذِکْرَ‌ى الدَّارِ‌ ﴿ص٤٦﴾  و بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را که نیرومند و دیده‌ور بودند به یادآور(45) ما آنان را با موهبت ویژه‌اى که یادآورى آن سراى بود خالص گردانیدیم (46) این به آن معنی است که مهمترین ویژه گی یندگان مخلص خداوند یاد و ذکر قیامت است.
لقمان حکیم به فرزندش  نصیحت می کند که: ای فرزندم انسان از روزی که از مادر متولد می شود به دنیا پشت می کند و هرچند که از عمرش می گذرد از دنیا دور شده و لی در عوض به قیامت و روز حساب نزدیک می شود و در ادامه می فرماید سزاوارتر است که برای  خانه ای که به  نزدیک می شوی کار کنی و آبادش کنی نه آن خانه ای که هر لحظه و ثانیه از آن دور می شوی
دیدی ز جهان سلسله داران همه رفتند
خطبه دوم
در این خطبه ایشان فرا رسیدن سالروز شهادت استاد شهید عبدالعلی مزرای و سایر شهیدان و بویژه شهدای گمنام شهدایی که برای عزت و استقلال کشور عزیزمان خالصانه شهد شیرین شهادت را نوشیدند و دعوت حق را لبیک گفتند شهدایی که امروز نه گنبد و بارگاهی دارند و نه نام و نشانی را به عموم نمازگزاران و همه ملت شریف افغانستان تسلیت گفتند و از خداوند مهربان خواستند به حق خون این شهیدان برادری و اخوت را درمیان همه اقشار ملت شریف افغانستان برقرار نماید ونفاق و کینه و عداوت را ریشه کن گرداند
در ادامه یکی از تعریفات ارزنده ای که در اسلام به آن توجه شده زهد است در اصطلاح عامیانه زاهد به کسی اطلاق می شود که زیاد نماز می خواند و عبادت می کند اما در میان دانشمندان و فقیهان زهد یعنی کسی که به خانه و زندگی ساده ای که دارد قناعت کند
در اینجا دو سئوال مطرح می شود یک خداوند در قرآن فرموده اند که استفاده از همه نعمت هایی که خداوند آفریده و در اختیار انسان قرار داده بر همگان مباح است. پس چرا ما نباید از نعمت های خداوند استفاده نماییم؟ و دوم اینکه بعضی ها هستند که به مرض اعتیاد مبتلا هستند و یا به علت تن پروری و تنبلی نمی توانند زندگی خوبی برای خود و خانواده شان تأمین کنند آیا به اینان هم می شود گفت زاهد؟
در ادامه برای جواب دادن به این سئوال ایشان دلایل زندگی زاهدانه را عنوان نمودند یکی از این دلایل مسئله ایثار و فداکاری است در جامعه ای که انسان زندگی می کند انساهایی هستند که از او محتاج تر و نیازمند تر هستند و انسان برای اینکه از آنها دستگیری نماید و به آنها کمک کند خودش زاهدانه زندگی می کند ولی از سایرین دستگیری و به آنها کمک می کند.
همانطور که می دانید رهبران ما آنهایی الآن در قلب ملت ما جا دارند آنهایی که نه بارگاهی دارند و نه کاخ های سر به فلک کشیده و نه حساب های کلان بانکی در خارج از کشور و نه شهرکی دارند آنها در زندگیشان زهدانه زندگی کردند و منافعشان  را فدای ملت کردندد آنها ایثار کردند تا ملت آسوده زنگی نمایند. شخصیتی که ما در روز 22 حوت (اسفند) از او تجلیل می کنیم چرا زهدانه زنگی کرد؟ سایر رهبران امروز دارای شهرک و چندین منزل مجلل و سربه فلک کشیده و حساب های بانکی کلان در داخل و خارج از کشور هستند. اما او زاهدانه زندگی کرد تا ملت راحت باشند. سخنش این بود که من از خدا خواستم که خونم در میان شما ملت ریخته شود برای من یک لکه نگ است که شما را اینجا تنها بزارم و خودم فرار کنم. این در حالی بود که زمینه اقمت در کشور های اروپایی برایش فراهم بود آن هم با بالاترین امکانات موجود. شما بینین امروزه اگر کسی در مجلس یک سرو صدایی راه بیندازد زمینه پناهنگی سیاسی در سایر گشور ها برایش آماده است چه برسد به آن شهید والا مقام گه رهبر یک کتله ملیونی بود. اگر امروزه جمعیت های ملیونی چه در افعانستان و پاکستان و ایران و سایر کشور ها از مقام این شهید تجلیل می کنند برای این است که او زاهدانه زندگی کرد تا ایثار و فداکاری کرده باشد تا ملت راحت باشند اما آن شخصی که امروز برای خودش کاخهای سر به فلک کشیده و حسابهی بانکی کلان و ... درست کرده بداند که بعد از مرگش تنها عزادارانش خانواده اش و اشخاصی هستند که از کنارش به نان و نوایی رسیده اند. هر چند خود را پرچمدار مزرای معرفی نماید.
در ادامه ایشان اضافه نمودند هر شخصی که برای سرنوشت این مردم کوشش کند سزاوار ارج نهادن و تقدیر است صرف نظر از قوم پرستی و نژاد پرستی و ... امروز اگر از کشوری بورسی برای دانشجویان ما بیاید وزیران محترم بجای اینکه در دانشگاه ها تحقیق کنند و یک شخص لایق که در درس و دانشگاه موفق بوده و می تواند فردا گرهی از کار مردم را باز کند را معرفی نمایند، پسر یا دختر اقوام خویش را معرفی می کنند هر چند که او شخصی تن پرور و عیاش باشد. آن دانشجوی فقیر عمرش در دانشگاه ها به دنبال علم صرف شده و لایق و کار آمد است به دلیل اینکه فامیل وکیل و وزیر ندارد از بورس باز می ماند.
دلیل دوم مسئله همدردی است. حضرت علی(ع) با اینکه رهبر جامعه اسلامی بودند اما ساده لباس می پوشیدند برای اینکه با فقرای جامعه همدردی کرده باشند شخصی که پول کافی ندارد تا کفش نو برای اهل و عیالش بخر وقتی کفشهای وصله دار حضرت را می بیند می گوی اشکال ندارد علی(ع) که رهبر جامعه اسلامی است کفش وصله دارد چه رسد به من. درحقیقت این یک تصلی برای فقراست اما متأسفانه در کشور ما اکثر خانواده های شهیدانی که برای آزادی کشور شهید شدند در فقر زندگی می کنند باتوجه به زمستان سختی که گذشت کدام رهبر از حال آنها خبر گرفت؟ آنهایی که در کاخ های مجلل زندگی می کنند و غذاهای رنگارنگ تناول می کنند. اینان از حال خانواد های شهیدان چه خبر دارند و خود درا پیروی علی (ع) و یا خلفای راشدین می دانند حضرا علی(ع) که شبها کیسه های عذا را بر پشت خود حمل می کردند و به خانواده های شهدا می دادند. در سایر گشور های اسلامی بنیاد شهید است که از خانواده شهدا دستگیری و به آنها کمک می کند اما در کشور ما چی ؟ آن شخصی که در زمان جهاد دست یا پای خود را از دست داده همانند سایر گدا ها در کنار خیابان گدایی می کند .
دلیل سوم مسئله آزادی است. هرچه در زندگس تعلقات زیاد شود آزادی به همان نسبت صلب می شود. انسان برای زندگی به بعضی چیزها نیاز دارد که به دون آن زندگی نمی تواند مثل مسکن، خوراک و پوشاک اما بعضی از قید و بند ها را خود انسان برای خود درست می کند مثلا ما چه نیازی به سیگار و مواد مخدر داریم وقتی انسان معتاد می شود ناخواسته آزادیش صلی می شود حضرت علی (ع) می فرمایند: آدمی که قناعت کرد عزیز است و آدمی که دست طمع دراز کرد ذلیل می شود. امروز بعضی از جوانان ما معتاد به مواد مخدر شده اند و آزادی خود را از دست داده اند خیلی از آنها مجبور به طلاق همسران خود شده اند
در ادامه ایشان از دولتمردان و سیاستمداران و رهبران جهادی و سیاسی و وکلای مردم خواستند تا برای از بین بردن مرض اعتیاد برنامه ریزی جامع و گسترده ای کنند و آن را عملی نمایند تا انشاء الله این مرض خانمان سوز از کشور عزیزمان نابود شود