حضرت آیت الله العظمی محقق کابلی(قدس سره) قریب به یک سال اقامت در کابل و ایفای نقش تاریخی خویش در پروسه مقاومت و دفاع مقدس ، معظم له در بهار (1372 ) از کابل به جمهوری اسلامی ایران مراجعت می نمایند ، همانگونه که برگشت ایشان از ایران به کابل به ملت محروم تشیع در افغانستان جان تازه بخشید و موجب دلگرمی هرچه بیشتر آنان گردید. با بر گشت ایشان از کابل به ایران نیز مهاجرین مظلوم تشیع جان می گیرند و موج تازه ای به راه می افتد ، اقشار مختلف جامعه تشیع افغانستان شامل علما ، روحانیون ، رهبران سیاسی ، روشنفکران، دانشجویان ، دانش آموزان ، مهاجرین ، کارگران و بالاخره پیر و جوان و زن و مرد ، از ایشان استقبال و پذیرایی بی سابقه ای می نمایند ، مراسم و محافل متعددی در سطوح مختلف و در شهر های مختلف جمهوری اسلامی ایران برای استقبال از ایشان تشکیل می گردد. ایشان بحیث یک فقیه مجاهد و مجتهد جامع الشرایطی که مردم به او معتقدند او را خوب می شناسند و در طول چهارده سال امتحان خود را داده است ، مهاجرین و اقشار جامعه را در جریان حوادث و تحولات ، بخصوص جنگ هایی که در کابل علیه شیعیان راه افتاده ، قرار می دهند و در برابر موج تبلیغاتی دشمن که بر اساس یک استراتژی گسترده و در سطح بین المللی جریان دارد ، بسیار معقول و منطقی مقابله می نمایند.