بسمه تعالی
وَمَنْ قُتِلَ مَظلوماً فقد جعلنا لولیه سُلطَاناً (سوره اسراء آیه 33)
خبر جنایت هولناک، فاجعه عظیم انسانی، جنایت ضد بشری و نسل کشی ظالمانه به دست گروهی معلوم الحال در منطقه میرزاولنگ ولایت سرپل باعث تأسف و تأثر شدید اینجانب گردید. تلاش ددمنشانه این گروه سفاک و جنایت کار در به خاک و خون کشیدن عده ای پیر، جوان، زن و کودک بی گناه و غیر مسلح، بیانگر منطق پوچ و بی ارزش دهشت افکنان است.
ضمن عرض تسلیت به خانواده ها و بازماندگان قربانیان این جنایت هولناک از خداوند متعال علو درجات برای این شهدای عزیز و دیگر شهدای جنایات اخیر افغانستان و نیزصبر جمیل واجر جزیل برای خانواده ها و بازماندگان آنان خواهانم به همین مناسبت لازم دیدم نکات چندی را خدمت ملت عزیز افغانستان به عرض برسانم.
1ـ از نگاه اسلام راستین خشونت و جنایت به هر شکل ممکن و در هر لباسی، علیه بشریت محکوم است انسان ها از هر رنگ، نژاد، قوم، ملیت، دین و مذهبی که باشند در پیشگاه اسلام راستین از احترام بالایی بر خوردار هستند؛ بنابر این مسلمانان باید رفتاری کریمانه و توأم با احترام نسبت به یکدیگر داشته باشند. براین اساس در چارچوب حکومت اسلامی بر خورد با عوامل خشونت آفرین تنش زا و جنایت آفرین از مهمترین وظایف حاکمان اسلامی است. سیره نبی اکرم اسلام(صلی الله علیه و آله وسلم) ائمه هدی(علیهم السلام) و صحابه مکرم گویای این واقعیت است.
2- در این نسلکشی و جنایات مشابهی که قبل از این در قضایای انفجار مسجد باقرالعلوم کابل در اربعین حسینی، به خاک و خون کشیدن مسجد الزهرا(سلام الله علیها) در شبهای قدر، ویران کردن مسجد جوادیه در هرات، به شهادت رساندن علمای شیعه و سنی عضو شورای اخوت اسلامی در مقابل مسجد جامع هرات، انتحار مسجد قول اردوی 209 شاهین مزار شریف، انفجارات دوم اسد 1395 و 1396 و انفجارات متعدد مساجد و مراکز دینی و غیرنظامی در جنوب و شرق کشور اتفاق افتاده است، مسئولان سیاسی و امنیتی کشور جمهوری اسلامی افغانستان در بر خورد با عوامل ایجاد کننده این وقایع نشان داده اند که یا ناتوان هستند و یا آن که از جدیت لازم بر خوردار نیستند؛ که اگر برخورد مناسب با این عوامل صورت می گرفت قطعاً این جنایات دیگر تکرار نمی شد اما افزایش دامنه و گستره خشونت ها نشانگر ناتوانی دولت در بر خورد با عوامل ایجاد کننده آن است. در واقعه اخیر نیز با وجود اعلام هشدارهای متعدد از سوی مسئولان محلی تأمین کننده ی امنیت منطقه ی میرزاولنگ، مبنی بر سقوط قریب الوقوع این منطقه و امکان وقوع هرگونه اتفاق توسط نیروهای مهاجم هیچ گونه اقدام جدی در ارسال نیرو و تجهیزات نظامی صورت نگرفت و تأسف آورتر آن است که بعد از وقوع این جنایت و زمانی که دیگر کار از کار گذشته است دولت در اقدام دیر هنگام اقدام به اعزام نیرو می کند. بنابر این دولت و دیگر نهاد های تأمین کننده ی امنیت سراسری در افغانستان، اگر نمی توانند وظایف دولتی خود در برقراری امنیت و آرامش را انجام دهند باید چاره ای دیگر اندیشید و از نیروهای مردمی آماده به همکاری بادولت استفاده کرد.
3- نمایندگان پارلمان نیز باید در قبال اقدامات ناکار آمد دولت در تأمین امنیت از تمام ابزار های قانونی خود استفاده کرده و با عوامل و اقدامات کارشکنانه افراد در قبال تأمین امنیت در هر پست و مقامی که هستند برخورد محکمی را داشته باشند.
4ـ دولت باید ضمن برخورد با عوامل این جنایات و به مجازات رساندن آنان، نسبت به آزادی اسرا و گروگان های دربند این عوامل سفاک اقدامات لازم را انجام دهند و زمینه بازگشت عزت مندانه آنان به دامان خانواده های محترم شان را فراهم کنند.
5ـ قدرت های بین المللی و مجامع جهانی تأثیرگزار بر تحولات افغانستان به خصوص سازمان ملل متحد و سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی نیز باید در قبال جنایات رخ داده در افغانستان سکوت مرگبار خود را کنار گذاشته و با محکوم کردن این اعمال زمینه تکرار مجدد آن را از بین ببرند.
6- قدرت های منطقه ای نیز باید سیاست مبهم و ناکارآمد خود در قبال تحولات این کشور را اصلاح کرده و با نگاهی واقع بینانه و دور از منافع خود خواهانه برای ریشه کن کردن نا امنی در این کشور اقدامات شایسته را انجام دهند. کشورهای همسایه بدانند که اگر خدای ناکرده گروه های جنایت پیشه و ماجراجو در افغانستان مجال فعالیت یایند آتش جنایت این گروه ها دامان آنان را نیز خواهد گرفت.
7ـ مجامع دفاع از حقوق بشر نیز باید به اتفاقات و رخدادهای ضد بشری و ضد انسانی صورت گرفته، در افغانستان توجه بیشتر کنند و از سکوت معنا دار در قبال این جنایات دست بردارند. به راستی اگر این جنایت هر چند در ابعاد کوچکتر در کشورهای اروپایی رخ می داد آیا فریاد دفاع از حقوق بشر آنان گوش فلک را کر نمی کرد!
8ـ ملت عزیز، داغدار و خانواده ها و بازماندگان عزیز شهدای افغانستان شرایط حساس کنونی به گونه است که باید اقدامات و افعال، هوشمندانه باشد که مبادا در سایه اقدامات عجولانه بهانه ای به دست دشمن داده و زمینه جنایات دیگری فراهم شود. هر چند سخن از صبر و متانت در شرایط فعلی بسیار سخت است اما همچنان معتقدم که در پیش گرفتن این سیاست به صواب نزدیک تر است. گرچه ازین پس ملت خود باید در راستای تأمین امنیت جان و مال و حیثیت و منافع خود اقدامات عملی را انجام دهند و دیگر منتظر اقدامات دولت در تأمین امنیت آنان نمانند. اما همین اقدامات نیز باید خردمندانه و در راستای منافع ملی کشور باشد. دشمنان نیز بدانند که ملت افغانستان با هر دین و مذهبی، ملتی یکپارچه و متحد است و جنگ ها و نزاع های مذهبی در این کشور جایی ندارند.
9- از شخصیت های متنفذ و عموم مؤمنین همجوار مناطق میرزاولنگ انتظار دارم در تداوی مجروحین و رسیدگی به امور و اسکان بازماندگان شهدا و مجروحین کوتاهی نکرده و به عنوان فریضه دینی و وجیبه ملی عمل نمایند.
اما سخن پایانی بنده بار دیگر با دولت افغانستان است دولت بداند که مردم افغانستان به خصوص شیعیان تا به این لحظه با در پیش گرفتن سیاست صبر و مدارا در قبال جنایات گروه های معلوم الحال سعی نمودند که هیزم آتش نا امنی افغانستان نباشند و در راستای منافع کلان کشور حرکت کنند مطالب و بیانیه های بنده نیز در همین راستا بوده است اما این صبر را نیز حد و اندازه ای است و اگر عده ای بخواهند از این سیاست مدارا، سوء استفاده کنند، آن گاه ملت قطعا اقدام لازم و شایسته ای را انجام خواهند داد.
در خاتمه بار دیگر این جنایت را محکوم کرده و با عرض تسلیت به خانواده های شهدای اخیر افغانستان علو درجات برای آن شهدای عزیز و اجر و صبر و سربلندی بازمانگان آنان را از خداوند متعال خواستارم.
قربانعلی محقق کابلی
هجدهم ذی القعده 1438 هـق
1396-05-20