بسمه تعالی

قال اللّه تعالی:

« وَ أَنْکِحُوا الْأَیامی‏ مِنْکُمْ وَ الصَّالِحینَ مِنْ عِبادِکُمْ وَ إِمائِکُمْ إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ»(نور آیه ۳۲)

سخن گفتن از ازدواج و تشکیل خانواده سخن از یک امر عادی نیست بلکه طبق بیان قرآن کریم ازدواج، فرمان الهی و امر مهم و مؤکد است؛ به طوری که خداوند متعال ابتدا مسلمانان را مأمور به ازدواج میکند و سپس برای تبیین اهمیت آن، اطمینان میدهد که از فقر و تنگدستی نترسید ، خداوند متعال شما را از خزانه غیبی خویش بی نیاز خواهد کرد ( إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ).

در پرتوِ حدیث شریف نبوی ازدواج و تشکیل خانواده، معادل سنت رسول الله^(ص) تعریف و تعبیر شده است.

قال رسول اللّه^(ص): النکاح سنتی فمن رغب عن سنتی فلیس منی.(جامع الاخبار، ص 101)، (سنن ابن ماجه، ج 1، ص 592)

بنابر این بی اعتنایی و سهل انگاری در ازدواج مساوی با پشت کردن به سنت رسول الله^(ص) خواهد بود.

بدون شک این همه توجه و تأکید قرآن کریم و احادیث بر ازدواج، بیان کننده نقش و جایگاه ازدواج در جامعه اسلامی است؛ زیرا که خانواده، مهم ترین نهاد تشکیل دهنده جامعه بوده و سلامت و استحکام خانواده، تضمین کننده جامعه سالم می‌باشد و فساد و سقوط جامعه نیز ناشی از سستی و فروپاشی بنیان خانواده خواهد بود.

با توجه به آنچه گفته شد باید موانع ازدواج و راه حل آنها بررسی گردد.

برادران و خواهران و ملت مسلمان افغانستان! چنانچه استحضار دارید کشور ما در اشغال فرهنگی، نظامی و سیاسی بیگانگان قرار داشته و جولانگاه تروریست ها و تکفیری ها می‌باشد و مردم ما روزهای دشوار سیاسی، اقتصادی و امنیتی را سپری میکند و ما در شرایط حساس و اضطرار قرار داریم.

جوانان ما اعم از دانشجویان، طلاب و نخبگان، سرمایه های مهم ملی و اسلامی و آینده سازان کشور ما هستند. حمایت و حراست از این سرمایه های عظیم ملی و کمک به تسهیل ازدواج آنها فریضه دینی و رسالت ملی می‌باشد. خانواده ها، علما و متنفذین در این خصوص تکلیف مضاعف دارند.

در شرایط فعلی کثرت «شیربها» ، «مهریه» ، «جهاز» و «هزینه های کمر شکن ازدواج» و «توقع بالای دختران و خانواده ها» به موانع اصلی ازدواج مبدل گشته اند.

«به نظر این جانب شیربها حرام قطعی بوده و سایر موانع مذکوره نیز چون از توان قریب به اتفاق خانواده ها خارجند لذا مصداق اتمّ افراط و اسراف اند و از باب ترویج رسوم غلط، خلاف احتیاط و شبهه ناک می‌باشند و بر مؤمنین لازم است که از آنها اجتناب کنند».

بنابراین بر همگان لازم است که در موارد فوق تشریک مساعی نموده و موانع مذکور را تعدیل و حتی المقدور مرتفع نمایند.

و من الله توفیق

قربانعلی محقق کابلی

8/12/1396