نماز جمعه این هفته (24/1/1397) مسجد جامع رهبر شهید شهر بامیان با حضور چشم گیر مؤمنین، بازاریان، محصلین، طلاب، اساتید گرام دانشگاه و حوزات علمیه، مسئولین دفاتر مراجع عظام و... به امامت حجت الاسلام والمسلمین نعمت الله صادقی مسئول بخش فرهنگی و تبلیغات دفتر حضرت آیت الله العظمی محقق کابلی دام عزه الشریف و مرکز فرهنگی تحقیقاتی امام صادق(ع) بر گزار گردید.

ایشان در خطبه اول ضمن سفارش مؤمنین به تقوای الهی، پیشاپیش مبعث رسول اکرم(ص) را به حضار و همه مسلمانان تبریک گفت و به همین مناسبت، با محور قرار دادن آیه 25 سوره مبارکه الحدید راجع به سیره و گامهای پیامبران الهی  برای هدایت بشر و جوامع انسانی صحبت نمود و در بخش از سخنان خود گفت:

پیامبران برای هدایت بشر سه مرحله را در پیش می گرفتند:

اولین گام و مرحله هدایت پیامبران "بینه" و روشنگری بوده، چرا؟ چون به مردم ارزش قائل است، ادیان الهی و اسلام می خواهد مردم در حدی برسند که توان تشخیص و انتخاب را بیابند و با اراده و درک خود دین و آیین خود را انتخاب کنند، با اندیشه و تعقل به انتخاب دین بپردازند لذا قرآن کریم می فرماید "لقد ارسلنا رسلنا بالبینات" نمی گوید "بالسیف".

این موضوع اعتقاداتی را که براساس زور و تحمیل به خورد مردم داده مخی شود، نفی می کند، اطاعت کور کورانه و سنتی و موروثی را نیز نفی می کند و همچنین تطمیع را.

"بینه" مربوط به جنبه عقلانی انسان می شود و نمایانگر آزادی بیان و اندیشه نیز هست.

پس خلاصه اش چنین است که پیامبران آمده اند تا جنبه های عقل و عقلانیت بشری را برجسته سازند.

امام علی(ع) وقتی سخن از فلسفه بعثت به میان می آید به همین موضوع بسیار زیبا و رسا می پردازد و می فرماید:

ویثروا لهم دفائن العقول" پیامبران آمده اند تا عقلهای خفته و اندیشه های مستعد را بارور سازد و به شکوفایی رسانند.

اما دومین گام پیامبران جهت هدایت بشر و و پس از بینه "کتاب" است، کتاب مجموعه ای از بایدها و نباید هاست، مقررات و قوانینی است که برای نظام مند ساختن جامعه بشری در ابعاد اندیشه و عمل باید باشد تا جلو افسار گسیختگی انسانها در دو بعد اندیشه و عمل گرفته شود.

پس گام اول تعقل گرایی، علم و اندیشه است که در قالب بینات آمده اما همین علم و اندیشه اگر در چوکات قانون قرار نگیرد و تحت مقررات درنیاید خود باعث حرج و مرج و نابودی می گردد، علم در خدمت ظلمه قرار می گیرد و وسیله کشتار بیگناهان را فراهم می سازد، بمب می شود و بر سر مردم فرود می آید، زنجیری می گردد تا اراده مردم را به بند کشد، پس کتاب لازم است قانون ضرورت دارد اما بازهم کافی نیست.

سومین مرحله هدایت بشر و رستگاری آن و سومین گام پیامبران برای نجات انسانیت و جوامع بشری"میزان" است، قانون میزان می خواهد، میزان معیار سنجش است و باعث اجرای عدالت می گردد.

اگر سنجش و عدالت نباشد، گردن مظلوم با زنجیر قانون به بند کشیده می شود،

اگر سنجش نباشد حقِ صاحبِ حق به غیر مستحق وا گذار می گردد، آنهم با توجیه قانون.

خلاصه اگر میزان نباشد عدالت و قسط تحقق نمی باید و اگر عدالت و قسط نباشد قانون وسیله ی امیال اشخاص و بازی سیاست مداران قرار می گیرد.

اگر عدالت نباشد مدعی دین داری ریشه ی دین را با شعار و شمشیر دین و مذهب نابود می کند.

اگر عدالت نباشد علم و اندیشه در استخدام منافع منفعت جویان در می آید و به بهانه شفای مریضان نانِ شبِ مستمندان را از حلقومشان بیرون می کشد.

اگر معیار و سنجش نباشد اقلیت اگثریت جلوه داده می شود و فاشیزم ظهور می کند، یا اکثریت خون اقلیت را می مکد.

اگر عدالت نباشد عالم و دانشمند با بی سواد در یک ردیف قرار می گیرد و فرقی بین خایین و خادم گذاشته نمی شود.

ایشان در ادامه صحبت خود گفت که هدف نهایی انبیاء برقراری قسط است "لیقوم الناس بالقسط" و قسط عدل بین و روشن است، عدالت محسوس است.

عدل بین اینکه عدالت آنچنان محسوس باشد که هیچ کسی دلهره ی از دست دادن حق خود را نداشته باشد و در گرفتن و رسیدن به حق خود آرامش روحی و روانی داشته باشد عدل محسوس و ملموس یا بیّن بالاترین مرحله عدالت است.

ایشان در خطبه دوم راجع به فاجعه ولسوالی خواجه عمر صحبت نمود و گفت:

دولت باید بداند تعامل با کسانی که تشنه خون مردم است تجربه ی شکست خورده است با آنان باید باجدیت برخورد کرد، مدارا با گرگ معنا ندارد.

ایشان سستی دولت، تعصبات قومی، مذهبی و تمامیت خواهی را عامل اصلی این فاجعه خواند.