حضرت امام موسی کاظم(ع) در روز یکشنبه هفتم صفر، سال 128 هجری قمری هنگامی که امام صادق(ع) با خانواده از سفر حج بر می گشته است در بین راه مکه و مدینه در محلی بنام ابواء دیده به جهان گشود.
نام آنحضرت موسی(ع) وکنیه اش: ابوالحسن اول، ابو ابراهیم، ابوعلی و... و القاب آن امام همام: عبد صالح، کاظم، باب الحوائج، صابر، صالح، نفس زکیه و زین المجتهدین بوده است. که مشهور ترین آنها کاظم و باب الحوائج می باشد.
پدر بزرگوارش امام ششم شیعیان حضرت امام صادق(ع) و مادر مکرمه اش حمیده مصفاه اندلسی، دختر صاعد بربری از بانوان پاک وعالمه ای بوده است که امام صادق (ع) در باره اش قرموده: بانوان برای یادگیری احکام پیش ایشان می آمده است.
سن مبارک و با برکت ایشان را 55 سال ذکر نموده اند که 20سال در زمان حیات و 35 سال پس از شهادت پدر ادامه حیات داده است.
مدت امامت و زعامت ایشان بر جامعه اسلامی از سال 148 تا سال 183 هجری قمری به مدت 35 سال بوده است که مصادف با زمان خلفاء ستمگر عباسی و سخت ترین شکنجه های روحی و جسمی را متحمل و زندانهای زیادی را پشت سر گذراند که سخت ترین آنها زندان هارون الرشید در بغداد تحت شکنجه های روحی و جسمی شدید قرار داشته و در نهایت در همین زندان با زندان بانی سندی ابن شاهک و به دستور هارون الرشید خلیفه عباسی، مظلومانه مسموم و به شهادت رسید.
تاریخ شهادت آن امام رئوف و مهربان را که به باب الحوائج مشهور است روز جمعه 25 ماه رجب سال 183هجری قمری در زندان بغداد ذکر نموده اند.که با مظلومیت تمام در حالیکه هنوز غل و زنجیر بر پا و گردن مبارکش بود پیکر پاکش از زندان بیرون آورده شد و توسط عده ای از شیعیان که برای آزادی آن حضرت رفته بودند غریبانه تشییع و در قبرستان بنی هاشم کاطمین به خاک سپرده شد. که امروزه زیارتگاه شیعیان و ارادتمندان آن حضرت می باشد.
کلام امام(ع):
قال امام موسی الکاظم(ع): إِنَّ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حُجَّتَیْنِ حُجَّةً ظَاهِرَةً وَ حُجَّةً بَاطِنَةً فَأَمَّا الظَّاهِرَةُ فَالرُّسُلُ وَ الْأَنْبِیَاءُ وَ الْأَئِمَّةُ ع وَ أَمَّا الْبَاطِنَةُ فَالْعُقُول‏.
امام موسی کاظم(ع) فرمودند: خدا بر مردم دو حجّت و دلیل دارد: حجّت آشکار، و حجّت نهان، حجّت آشکار فرستاده‏شدگان و پیغمبران و پیشوایان (بر ایشان تحیّت و درود باد) میباشند، و حجّت نهان عقلها هستند.( بحار الأنوارج 1 ص106).