پاسخ دهنده: معظم له
صاحب مال حق مطالبه جنس ویا قیمت فعلى آن را دارد.
پاسخ دهنده: معظم له
شهادت به ولایت امیر المؤمنین و سایر ائمه(ع) به قصد رجاء در اذان و اقامه اشکال ندارد.
پاسخ دهنده: معظم له
اگر به قصد ورود نباشد اشکال ندارد.
پاسخ دهنده: معظم له
بین آنها فرق نیست، اگر قدرت نداشته باشندکه احکام ودستورات دینی شان را انجام دهند از آنجا مهاجرت کنند.
پاسخ دهنده: معظم له
در صورتیکه برادربزرگ مجنون بوده است معامله باطل است، و اگر سفیه بوده است حاکم شرع می تواند معامله را امضاء یا فسخ کند و بر فرض فسخ، به دلیل تنزل فاحش ارزش پول بعد ازسى سال نمی تواند همان اسکناس و مبلغ داده شده را برگرداند، بلکه حاکم شرع که ولایت بر سفیه و مجنون دارد باید با مبلغ پولى که به سفیه یا مجنون داده می شود موافقت نماید.
پاسخ دهنده: معظم له
در صورتیکه به ناحق مال شخص را گرفته باشد بدون پرداخت، ذمه اش برى نمی شود، مگر اینکه ذیادى را هبه و ابرا کند.
پاسخ دهنده: معظم له
منظور این است که قاضى یا والى احکام خدا را اجرا و با امر به معروف و نهى ازمنکر ازمنکرات جلوگیرى کند اما اگر با تصدى قضاوت تمکن اندک و ناچیزى براى امر به معروف و نهى ازمنکر پیدا کند موجب جواز تصدى قضاوت و ولایت نمی شود.
پاسخ دهنده: معظم له
صله رحم منحصر به رفت و آمد نیست اگر معاشرت با رحم موجب فساد دیگران شود با نامه، تلفن و...صله رحم شود و ضمنا ازنصیحت و موعظه هم خوددارى نشود.
پاسخ دهنده: معظم له
باید امر به معروف و نهى از منکر شوند، اگر نپذیرفتند در صورتى که ملزم کردن آنان محذورى نداشته باشد با اجازه حاکم شرع می توان آنها را مجبور کرد.
پاسخ دهنده: معظم له
1- خود امر کننده به معروف و نهى کننده از منکر، معروف ها و منکرها را بشناسد.
2- کسى که امر به معروف و نهى از منکر می شود اصرار بر ادامه عمل خود داشته باشد اما اگر کسى معروفى را ترک کند و منکرى را انجام بدهد و بعداً پشیمان شود و توبه کند امر و نهى او، امر به معروف و نهى ازمنکر نیست.
3- احتمال تأثیر وجود داشته باشد.
4- ضرر و مفسده اى براى خود امر کننده به معروف و ن
نهی کننده ی از منکر و مسلمانان دیگر نداشته باشد.
پاسخ دهنده: معظم له
اگر ضرر به اندازه اى باشد که تحمل آن شرعا جایز نیست جواز هم بردا شته می شود.
پاسخ دهنده: معظم له
به خاطر امر به معروف و نهى ازمنکر معاشرت با چنین شخصى نشود تا شاید ازفسق علنى اجتناب کند.
پاسخ دهنده: معظم له
تمام غسلهای واجب و غسلهای که استحباب آنها توسط دلیل معتبر ثابت شده کفایت از وضو می کند.
پاسخ دهنده: معظم له
اگر دست و بدن بدون طهارت با آن تماس بگیرد جایز نیست و الاّ مانع ندارد.
چرا خواندن ترجمه نماز با آنکه یاد گرفتنش راحت است کفایت نمی کند؟
پاسخ دهنده: معظم له
فلسفه احکام را جز از طریق تصریح معصوم نمی دانیم؛ شاید یکی از فلسفه های خواندن نماز به عربی وحدت بین مسلمین باشد.
دلیل برجواز خواندن نماز با ترجمه نداریم. لذا خواندن ترجمه نماز، جواز ندارد.
پاسخ دهنده: معظم له
خون حیض حساب نمی شود و آثار یائسگی این است که اگر شوهرش طلاق دهد عده ندارد.
سن یائسگی در زنان غیر قریشی پنجاه سال و در زنان قریشی (سید) شصت سال می باشد.
پاسخ دهنده: معظم له
اگر ضرر نداشته باشد اشکال ندارد.
پاسخ دهنده: معظم له
حکم استحاضه را دارد مگر اینکه خون مصادف با ایام عادت باشد که در این صورت اگر کمتر از سه روز و زیاد تر از ده روز نباشد حکم حیض را دارد؛ که به مقدار عادت سابقه حیض و زیاد بر آن استحاضه است.
پاسخ دهنده: معظم له
بنابر احتیاط واجب اگر علائم خون حیض را داشته باشد؛ احکام حیضرا جاری کند.
بله هم عده وفات دارند وهم عده طلاق اگر یائسه نباشند.
پاسخ دهنده: معظم له
اگر مانع از رسیدن آب در موقع وضو وغسل شود وضو و غسل باطل است و نمی تواندبا آن وضو و غسل نماز بخواند؛ در غیر موقع وضو وغسل اشکال ندارد.