پاسخ دهنده: معظم له
اگر بدون خوردن سحرى می تواند بدون عسر و حرج روزه بگیرد باید غسل کند و روزه بگیرد و الا سحرى بخورد و در ضیق وقت تیمم کند و روزه بگیرد.
پاسخ دهنده: معظم له
اگر اماله با چیزى روان و مایع باشد روزه اش باطل می شود و قضاء آن روز بر او واجب است اگر چه براى معالجه باشد.
پاسخ دهنده: معظم له
اگرقصد قربت کرده باشد روزه اش صحیح است.
پاسخ دهنده: معظم له
در هر دو صورت جمع میان روزه و قضاى آن احوط است.
پاسخ دهنده: معظم له
اگر این رفت و آمدتا سه ماه طول بکشد باید روزه بگیرد.
پاسخ دهنده: معظم له
اگر مثلا سه سال یا بیشتر مسکن شما درتهران وکار شما در قم بوده، تهران و قم هر دو تا مقر شما محسوب است که نماز و روزه شما تمام است و اگر در اثناء راه نمازبخوانید قصرکنید و در این صورت قصد ماندن درقم به مدت ده روز ضرر ندارد و اگر مقر شما مدت سه سال در قم باشد و سه ماه یا بیشتر هفته سه روز و مازاد در تهران تردد کنید حکم دایم السفر را دارید، و در تهران و قم واثناء راه وظیفه شما تمام است وروزه هم بگیرید و اگر درتهران ده روز با قصد و درقم ده روزبا قصد یا بدون قصد بمانید درسفر اول جمع بین قصر و تمام کنید وبعد ازسفر اول نماز را تمام و روزه را بگیرید.
پاسخ دهنده: معظم له
از زمانى که از قصد خود برگردد باید از مفطرات روزه امساک کند و در وطن خود هم امساک کند وبعدا قضاء آن را هم بگیرد.
پاسخ دهنده: معظم له
اگر حکم را می دانسته یعنى می دانسته که نباید افطارکند و لکن عالما عامدا افطارکند هم قضاء وهم کفاره بر او واجب است اما اگرجاهل به حکم بوده فقد قضاء بر او واجب است.
پاسخ دهنده: معظم له
اگر تا رمضان اینده وقت براى روزه قضاى و روزه استیجارى کافى با شد می توا ند روزه ا ستیجارى بگیرد.
پاسخ دهنده: معظم له
احتیاط این است که روزه استیجارى اوکافى نباشد.
پاسخ دهنده: معظم له
توالى درقضا شرط نیست.
پاسخ دهنده: معظم له
اگر تا سال آینده مرضش طول بکشد و قدرت برگرفتن روزه پیدا نکند بعد از یک سال قضاء بر او واجب نیست و براى هرروزیک مد طعام (750)گرم به فقیر باید بدهد.
پاسخ دهنده: معظم له
قضاء واجب نیست واگر وصیت نکرده باشد فدیه هم واجب نیست ولى موافق احتیاط است.
پاسخ دهنده: معظم له
ترک مسافرت واجب است و باید قضاء ماه رمضان را بگیرد.
پاسخ دهنده: معظم له
قضاء واجب است اماکفاره واجب نیست.
پاسخ دهنده: معظم له
بلى قضاء آن بر پسر بزرگ میت واجب است.
پاسخ دهنده: معظم له
خوردن و آشامیدن صدق نمی کند.مبطل روزه نیست.
پاسخ دهنده: معظم له
اگرپودر مذکور قبل از رسیدن به حلق تبدیل به هوا و اکسیژن بشود روزه را باطل نمی کند و اگر خود پودر به حلق برسد مبطل روزه است.
پاسخ دهنده: معظم له
جویدن آدامس اگر طعم داشته باشد آبش را فرو نبرد و احوط این است که روزه دار از جویدن آدامس مطلقاً خوددارى نماید.
پاسخ دهنده: معظم له
بنابراحتیاط واجب آب دهن را بیرون بریزد و فرو نبرد.