پاسخ دهنده: معظم له
بسمه تعالی
بدون طهارت لمس آن جواز ندارد.
پاسخ دهنده: معظم له
ج1: سقط جنین جواز ندارد.
پاسخ دهنده: معظم له
در صورت که با اجازه مجتهد جامع الشرایط باشد جایز است.
دولت در افغانستان روز دو شنبه (10 اسد 1390) را اول رمضان علام کرده که روزه است، ما هم روزه گرفتیم حال اگر روز چهار شنبه 9 سنبله مطابق با 31 اوت 2011 عید شود روزه ما پوره (30 روز کامل) می شود اما اگر سه شنبه 8 سنبله (شهریور 1390) مطابق با 30 اوت 2011 میلادی عید شود یک روز ما کمبود می شود 29 روز می شود ، ایا کمبود را بگیرم ، کفاره دارد یا ندارد ، قضای دارد ؟
پاسخ دهنده: واحد تحقیقات
از آنجا که هلال ماه رمضان، شب دو شنبه 10 اسد 1390 برای معظم له ثابت نشده و روز سه شنبه 11 اسد 1390 اول رمضان بوده است، لذا روز سه شنبه 8 سنبله عید نخواهد بود و روزه آن روز واجب است.
چهار شنبه 9 سنبله (شهریور1390) یوم الشک است که در صورت اثبات شرعی هلال می توان افطار و اعمال عید را انجام داد و الا پنج شنبه عید خواهد بود.
پاسخ دهنده: معظم له
اگر بین وطن و محل کار به مدت سه ماه رفت و آمد کند به طوریکه در هفته سه بار رفت و آمد صورت گیرد و یا بیشتر اوقات در سفر باشد در این صورت دائم السفر است، که نماز تمام و روزه باید بگیرد، همچنین اگر در غیر از وطن قصد اقامت ده روز کند نیز روزه واجب و نماز تمام است.
در فرض سؤال اگر شرایط فوق را ندارد، در صورتیکه هر نه روز یک بار مسافرت کند و قصد اقامت ده روز ننماید، مسافر محسوب می شود؛ البته به شرط که در این محل چهار سال یا بیشتر زندگی و کار نکرده باشد و الّا همه روزه باید تا مسافت شرعی مسافرت کند، تا مسافر حساب شود.
پاسخ دهنده: معظم له
در شبهای استفاده از آن آمپولها اشکال ندارد؛ ولی در روز از آن خود داری شود.
پاسخ دهنده: معظم له
تشخیص مرض و یا ضرر بعهده خود مادر یا دکتر متخصص مورد وثوق است، که اگر بگوید روزه برای مادر و یا فرزندش ضرر دارد؛ می توانید افطار کند و برای هر روز یک مد طعام به عنوان کفاره افطار پرداخت کرده، بعداً قضای آن را بعد از ماه رمضان بگیرد؛ میزان ضرر که موجب افطار می شود، ضرری است که عرفاً قابل توجه باشد نه ضرر جزئی که قابل تحمل و جبران است.
پاسخ دهنده: معظم له
استفاده از قرض برای جلوگیری از عادت ماهانه اگر موجب ضرر برای زن نباشد، اشکال ندارد.
من در یک کشوری هستم که بر از کافر هستند?
نشستند وبر خاستند و حرف زدند وزنده گی چی حکمی دارد?
پاسخ دهنده: معظم له
بسمه تعالی
اگر تحت تأثیر آنها قرار نگیرید زندگی و رفت و آمد با آنها اشکال ندارد؛ ولی آنها نجس هستند، دست دادن با رطوبت بدن اشکال دارد همچنین خوردن غذا در ظرفهای آنان نیز جایز نیست.
من در کشور فنلاند زندگى مى کنم. از انجا که کشور فنلاند در جایی واقع شده است که اوقات شرعى خاصى ندارد به فرض مثال هم اکنون غروب افتاب حدودا ساعت30: 10 شب مى باشدو همچنین اوقات شرعى مختلفى موجود مى باشد.حکم شرعى در این باره در ماه مبارک رمضان چگونه مى باشد. با ارزوى قبولى طاعات و عبادات
پاسخ دهنده: معظم له
بسمه تعالی
اگر روز و شب دارد ولو در فصول سال مختلف است، بر طبق آن اوقات نماز و روزه خود را انجام دهند و اگر انجام عبادات امکان نداشته باشد، از چنین جاهای مسافرت و یا مهاجرت نمایند.
2ـ با توجّه به این که دعاى شریف کمیل، مشتمل بر آیه‌اى از سوره سجده است (جمله «اَفَمَنْ کانَ مُؤْمِنآ کَمَنْ کانَ فاسِقآ لایَسْتوُون»[سوره سجده آیه 18)، آیا قرائت این دعا براى زنان حائض جایز است؟
پاسخ دهنده: معظم له
بسمه تعالی
ج1: اشکال ندارد.
ج2: قرائت آیه مذکور، بر زنان حایض حرام نیست؛ ولی احتیاط ترک آن است.
بنده سال اولی است که در سوئدن زندگی میکنم و اولین ماه رمضان را در اینحا را در اینجا میگذرانم
محل زندگی بنده یکی از شهر های شمالی سوئدن است و در حال حاضر شب واقعی نداریم و فقط هوا کمی تاریک میشود در واقع ما در اینجا بین نماز شام و صبح طبق راهنمائی سایت مسجد امام علی استکهم فقط 2 ساعت یا کمتر فلصله میگزاریم
حالا میخواستم بدانم با توجه به نزدیک شدن ماه مبارگ رمضان ما باید 22 ساعت را روزه بگیریم یا شرایط دیگری دارد.
پاسخ دهنده: معظم له
بسمه تعالی
در فرض سؤال راجع به نماز مشکل ندارید امّا راجع به روزه، اگر قدرت دارید روزه بگیرید و اگر نمی توانید مسافرت کنید و قصد اقامت ده روزه نکنید؛ اگر قدرت روزه گرفتن ندارید و نیز نمی توانید مسافرت کنید در این صورت به کشورهای که شب و روز معتدل دارد هجرت نمایید.
1.بعداز وفات شوهر وقبل از انقضاى عده.
2.بعداز وفات شوهر وبعد از انقضاى عده.
3.بعداز وفات شوهر وبعد از ازدواج صاحب تخمک با مرد دیگرى واستفاده از اسپرم شوهر متوفاى خود.
پاسخ دهنده: معظم له
بسمه تعالی
ج1: اگر مقدماتش حرام نباشد اشکال ندارد، یعنی توسط خود خانم تلقیح صورت گیرد.
ج2: جواز ندارد، علی الاحوط.
ج3: جواز ندارد؛ مگر با اجازه شوهر جدید.
فعلا در کابل زندگی می کنیم همه زندگی ما درکابل است، در آنجا فقط بخاطرهواخوری یا فاتحه و عروسی میرویم، دیگرکاری آنجا نداریم.
سوال من این است وقتی من بخاطرهواخوری فاتحه ویا هم بخاطرعروسی به زادگاهم میروم، نماز وروزه ام چی حکمی دارد؟
فعلا که درآنجازندگی نمی کنیم در آینده هم تاکدام مشکل خیلی جدی پیش نیاید قصدرفتن به آنجا رانداریم ،امااگرشرایط جنگی شد مثل گذشته ها شاید برویم.
دیگر اینکه من کلمه "اعراض" را که در رساله و استفتاءات آمده را خوب ندانستم؛ لطفاواضح نمایید.
پاسخ دهنده: معظم له
1ـ در فرض سؤال اگر از وطن اعراض نکرده اید نماز تمام و باید روزه بگیرید، ولی اگر اعراض کرده اید به این معنی که در آینده قصد زندگی در آنجا را نداشته باشید؛ در این صورت حکم مسافر را دارید.
2ـ اعراض از وطن یعنی اینکه انسان تصمیم بر روی گردانی از وطن و ترک اقامت مستمر در آنجا را داشته باشد، که سبب مسافر بودن انسان در وطن سابق و قصر نماز و روزه اش در آنجا می گردد.
آیا به فرض امکان، این کار جایز است؟ آیا تحقیقات در این زمینه مجاز است یا خیر؟
پاسخ دهنده: معظم له
از شبیه سازی به خطار محذورات و مفاسدکه دارد خودداری شود.
پاسخ دهنده: معظم له
کشت مواد مخدر به خاطر مفاسد اجتماعی که دارد جواز ندارد، و فروش آن اگر برای اعتیاد مسلمانها نباشد اشکالی ندارد.
2. اگر نهی از منکر باعث نگاه به زنان کم توجه و آرایش کرده شود، آیا باز هم واجب است؟
پاسخ دهنده: معظم له
ج1: وظیفه مردم امر به معروف و نهی از منکر کردن است.
ج2: اگر عمداً و از روی شهوت نگاه نکند اشکال ندارد؛ ولی نگاه عمدی بخاطر نهی از منکر و غیر آن جواز ندارد.
2. اگر نهی از منکر باعث نگاه به زنان کم توجه و آرایش کرده شود، آیا باز هم واجب است؟
پاسخ دهنده: معظم له
ج1: وظیفه مردم امر به معروف و نهی از منکر کردن است.
ج2: اگر عمداً و از روی شهوت نگاه نکند اشکال ندارد؛ ولی نگاه عمدی بخاطر نهی از منکر و غیر آن جواز ندارد.
2. آیا همین اندازه که زن بداند شوهرش برای بیرون رفتن از منزل راضی است، کفایت می کند یا اینکه باید از او اجازه بگیرد؟
پاسخ دهنده: معظم له
ج1: بدون اجازه شوهر نمی تواند به دیدن پدر و مادر و سایر فامیلین برود؛ همچنین شوهر نباید مانع دیدن همسرش از دیدن پدر و مادرش شود.
ج2: باید اجازه بگیرد و اگر شوهر اجازه کلی داده باشد، لازم نیست در هر مورد اجازه مجدد بگیرد.
پاسخ دهنده: معظم له
گرچه تماس گرفتن با دیگران که موجب آلودگی آنان شود جواز ندارد؛ ولی در فرض سؤال سبب قتل محسوب نمی شود؛ مگر اینکه ثابت شود قصدش از این کار، قتل طرف بوده.