پاسخ دهنده: معظم له

اشکال ندارد.

پاسخ دهنده: معظم له

بلی مى تواند.

پاسخ دهنده: معظم له

بلى مى تواند.

پاسخ دهنده: معظم له

نمى تواند.

پاسخ دهنده: معظم له

در صورت تقیه قضاء واعاده ندارد.

پاسخ دهنده: معظم له

اگر امامت جماعت و بیان مسائل واجبى دینى در برابر اجرت باشد، نماز باطل و اجرت گرفتن جایز نیست، و اگر اجرت براى رفت و آمد امام جماعت یا تبرّعى باشد اشکال ندارد.

پاسخ دهنده: معظم له

قضا کفایت مى کند، و اگر خود نماز را در وقتش بطور صحیح خوانده باشد احتیاج به قضا ندارد.

پاسخ دهنده: معظم له

بلی قضا لازم است.

پاسخ دهنده: معظم له

در صورتى که توان ادا یا قضا را نداشته باشد و نمازش را به قدر توان خوانده باشد قضا ندارد اما در این فرض روزه از او ساقط است، اگر تا رمضان آینده بیمار باشد.

پاسخ دهنده: معظم له

در صورت عدم وصیت و عدم علم به قضاء نماز و روزه میت، اجیر گرفتن واجب نیست و در فرض شک احتیاطاً مى تواند قضاء نماید اگر چه این احتیاط واجب نیست.

پاسخ دهنده: معظم له

بلی مى تواند.

پاسخ دهنده: معظم له

تابع اصل نماز است.اگر اصل نماز باید به جهر و بلند خوانده شود، قضاى آن نیز به جهر و بلند خوانده شود، همچنین است در نمازهاى که باید به اخفات و آهسته خوانده شود.

پاسخ دهنده: معظم له

بلی قضا لازم است.

پاسخ دهنده: معظم له

قضا ندارد.

پاسخ دهنده: معظم له

اگر هر بار آب تمام دست را فرا نگیرد و با دست هم آب را به تمام عضو نرساند چند بار آب ریختن اشکالى ندارد اما احوط این است که پیش از دو بار نباشد.

پاسخ دهنده: معظم له

اگر زخم خوب شده باشد و آب ضرر نداشته باشد نیاز به غسل و وضوى جدید دارد.

پاسخ دهنده: معظم له

خیر، لازم نیست.

پاسخ دهنده: معظم له

نجس نمى شود.

پاسخ دهنده: معظم له

اگر علم یا اطمینان دارد که موضع نجس لباس با اعضاى وضو ملاقات و آن را نجس مى کند و در صورتى که خودش باعث نجاست شده باشد بنابر احتیاط باید اعلام کند.